حسین منزوی اول مهر آمد و رفت
حسین منزوی اول مهر آمد و رفت
در اول مهرماه سال 1383حسین منزوی، غزلسرای بزرگ معاصر در بیمارستان شهید رجایی تهران درگذشت.
حسین منزوی که متولد اول مهرماه 1325 در زنجان بود با مجموعه «حنجره زخمی غزل» به جامعه ادبی معرفی شد و گل کرد. محمدعلی بهمنی غزلسرای نامی معاصر می گوید: «اگر بخواهیم غزل بعد از نیما را بررسی کنیم باید بگوئیم که هوشنگ ابتهاج (ه.ا.سایه) گویی در غزل پلی می زند و منوچهر نیستانی از این پل عبور می کند و ادامه دهنده این راه حسین منزوی است که طیف وسیعی را به دنبال خود می کشد.»
منوچهر آتشی شاعر برجسته معاصر نیز می گوید: منزوی به نوعی بنیانگذار شیوه دیگری از تغزل بود.حسین منزوی در طی چندین دهه فعالیت ادبی «حنجره زخمی غزل»، «صفرخان»، «با عشق در حوالی فاجعه»، «ترمه و تغزل»، «به همین سادگی»، «با عشق تاب می آورم» (مجموعه شعرهای نیمایی)، «از شوکران و شکر»، «با سیاوش از آتش»، «از کهربا و کافور»، «از خاموشی و فراموشی»، «این ترک پارسی گوی» (بررسی شعر شهریار) و حیدر بابا (ترجمه منظومه حیدر بابای شهریار) را منتشر کرد.
