دوسالانه نگارگری یا ...
دوسالانه نگارگری یا ...
شنبه رفته بودم نمایشگاه دوسالانه نگارگری
اما خب انگار نمی شه یه جا بری و نذارن با دید انتقادی نبینی!
اونجا که دیگه نگو و نپرس !!!
دیگه کار هنریه و سلایق متفاوت ! همینطور که آدما پیشرفت می کنن(!) هنر اون هم هنر نگارگری باید مترقی! بشه دیگه باید چهره های رئال و واقعی دم دستی بیان و تو تابلوها اون هم با چه اندازه بزرگی بنشینن نمی دونم شاید فقط تصویر نگارگری نشده «گارفیلد و اجدادش» جا مونده بود که با تکنیک قلم و رنگ گذاری نگارگری تصویر بشه.
طراحی ها همه کپی بودن انگار یه دختر یا همون معشوق رو از یک اثر از جناب فرشچیان! (اغلب از آثار ایشون کپی برداری می شه به دلیل کرشمه های زیاد و انطعاف پذیری تصویری آدما) و مرد رو هم از یه تابلوی دیگه. خب نمی گم الهام گرفتن بده اما اگه قراره اثری در خور و شایسته نمایشگاه! اونم دوسالانه انتخاب بشه به نکات مهمی توجه کنند. مثلا حداقل روی حالت ها و فیگورهای طرح کار می کردن که تو ذوق نزنه. اسب های طراحی شده هم که انگار طراحشون اصلا نمی دونه اسب حیوانه یا یه مجسمه خیالی . می شه گفت در طراحی پای همه اسب ها اشکال وجود داشت. ( این ایرادها بیشتر دیده می شد وگرنه پوزه اسب ها هم خالی از ایراد نبود).
بعضی آثار به نمایش دراومده هم که صاحبانشون پوستر طراحی کرده بودن حالا به این دلیل که کمی مثلا مینیاتور توی اون کار کرده اند یا از تکنیک های نگارگری بهره برده اند حضور چشمگیر! داشتن.
بعضی تابلوها هم که مثلا بازآفرینی یه اثر بودن هم که دیگه اکه به جزئیاتش دقت می کردین وای! متوجه می شدین که یه دست با ظرافت رو چطوری اندازه دست یه آدم با بزرگنمایی چند برابر یا حتی بدتر با بی قوارگی که تناسب رعایت نشده طراحی و اجرا شده . پرسپکتیوهای همون آثر بازآفرینی شده هم که اصلا دقتی در اون نشده بود. حداقل می تونستن عینا به لطف این همه فناوری کپی کاری ساختار خطی و بدنه ای اونها رو مورد استفاده دقیق قرار بدن.
اما از حق نباید گذشت که بعضی آثار اندک شمار هم بودن که لایق تعریف کردن و دیده شدن هستن اما متاسفانه مثلا رفته بودم برای لذت بردن و هیچ عکسی نگرفتم ولی از عکسایی که برادرم گرفته اینجا استفاده می کنم. خیلی حیف شد که اسم اون چند نفر اندک شمار رو یادم رفته. امیدوارم خودتون برید ببینید و .. چشم تیزبینتون آنها رو پیدا خواهد کرد.
بخش تذهیب بهتر از بخش نگارگری بود . کارهای «آقامیری»ها هم که خب در این بخش غوغا کرده بود. خلاصه در این بخش زیباییهای بیشتری رو میشه به چشم دید چرا که کیفیت آثار ارائه شده به مراتب بهتر از بخش نگارگری ست .
راستی در دوره قبل استاد فرشچیان هم شرکت داشتند که فکر می کنم بنا به دلایلی ( مثلا بی توجهی به زمان بازگرداندن آثار در مدت معین!) اینبار شرکت نداشتن.
محل برگزاری نمایشگاه دوسالانه نگارگری که تا ۱۰ اردیبهشت ادامه دارد در موزه هنرهای معاصر واقع در خیابان کارگر شمالی بعد از پارک لاله نرسیده به تقاطع فاطمی است.
