خاطرات اشمید

خاطرات اشمید  

موج ظاهرا خستگی ناپذیر ادبیات دوران رایش سوم با انتشار قریب الوقوع «خاطرات فریدریش اشمید» به راه خود ادامه می دهد. اشمید مشهورترین آرایشگر آلمان دوران جنگ به هیتلر و بسیاری از اعضای بلندپایه ی دولت و ارتش خدمات پیرایشی ارائه کرده است.  

یه بار گورینگ به بهانه هایی کذب هایدریش را بازداشت کرد تا بتواند جای او روی صندلی کنار پنجره بنشیند. گورینگ آدم بی بندوباری بود و اغلب می خواست موقع اصلاح روی صندلی اسب چوبی (که برای آرایش بچه هاست) بنشیند. فرمانده ارشد نازی هم شیفته ی آن صندلی بود ولی کاری ازش برنمی آمد. روزی هٍس به مقابله با او برخاست. گفت « جناب ارتشبد امروز من اون صندلی اسبی رو می خوام» گورینگ به سرعت رو برگرداند « غیر ممکنه. رزروش کرده م» 

« من حکم مستقیم از پیشوا دارم. ایشان فرمودن که من حق دارم برای اصلاح روی صندلی اسبی بشینم.» و به همین منظور هس نامه ای از هیتلر را رو کرد. گورینگ کبود شد.  

 ^{کنت  دراکولا و داستانهای دیگر} 

  ^{اثر وودی آلن ترجمه احسان نوروزی}  

« وودی آلن» متولد ۱۹۳۵ در نیویورک کارگردان فیلمنامه نویس بازیگر شوخی پرداز و نویسنده ی آمریکایی ست که دستمایه ی بیش تر آثارش ر ااز پسزمینه ی یهودی خود و روشنفکری طبقه ی متوسط گرفت هاست. کارش را با شوخی نویسی برای تلویزیون آغاز کرد و در دهه ی شصت ۱س از چند شکست حرفه ای به اجرای کمدی های تکنفره روی آورد. نخستین نمایشنامه اش که در ۱۹۶۶ در برادوی به صحنه رفت « آب را ننوش » بود. 

 کمدی هایش مایه هایی فلسفی و روانشناختی دارند و اغلب بر مسایل زنان متمرکزند. از ازجاعاتی به مضامین و شخصیت های تاریخی ادبیات کلایک و تاریخ سینما انباشته اند.  

او نوازنده ای حرفه ای در یک گروه موسیقی جاز نیز هست.